O otyłości 3. stopnia, określanej również mianem tzw. otyłości olbrzymiej, mówi się gdy wskaźnik masy ciała (BMI) jest równy lub przekracza 40 kg/m². To najbardziej zaawansowany etap choroby otyłościowej, któremu często towarzyszą powikłania, takie jak: cukrzyca typu 2, choroby sercowo-naczyniowe, choroba zwyrodnieniowa stawów, obturacyjny bezdech senny i refluks żołądkowo-przełykowy. Leczenie otyłości 3. stopnia wymaga więc wielodyscyplinarnego podejścia do pacjenta, skupiającego się nie tylko na redukcji masy ciała, ale również terapii schorzeń towarzyszących. Dowiedz się więcej na ten temat!
Otyłość u dzieci i młodzieży stanowi jedno z największych wyzwań opieki zdrowotnej XXI wieku. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe, siedzący tryb życia i zbyt długi czas spędzany przed ekranami to główne czynniki, które przyczyniły się do niemal 8-krotnego wzrostu częstości występowania choroby otyłościowej u dzieci i młodzieży między 1975 a 2016 rokiem. Wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych i wczesnego leczenia otyłości u najmłodszych daje jednak szansę na uniknięcie groźnych powikłań tej choroby.
Otyłość 1. stopnia to pierwszy z trzech stopni choroby otyłościowej, dotyczący osób ze wskaźnikiem BMI mieszczącym się w zakresie 30,0–34,9 kg/m². Choć nie jest to najbardziej zaawansowane stadium schorzenia, może wiązać się z uciążliwymi dolegliwościami i prowadzić do wystąpienia poważnych powikłań. Dowiedz się więcej na temat otyłości 1. stopnia i strategiach leczenia tej choroby.
NovoBot - Twój wirtualny pomocnik